Εδώ και εκατοντάδες χρόνια, η ορθογραφία αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Πολλοί εκπαιδευτικοί και παιδαγωγικοί σύμβουλοι έχουν κατά καιρούς αναφερθεί στα οφέλη της ορθογραφίας μέσα στην τάξη. Τι εννοούμε, όμως, με τον όρο ορθογραφία;
Μύθος πρώτος: Η ορθογραφία αφορά μόνο μεμονωμένες λέξεις.
Αλήθεια: Η ορθογραφία μεμονωμένων λέξεων είναι ίσως η πιο διαδεδομένη μορφή ορθογραφίας που συναντάται στην τάξη. Αφορά συνήθως το νέο λεξιλόγιο που είχε να μάθει ο μαθητής στο σπίτι και η ορθογραφία γίνεται ουσιαστικά για να ελεγχθεί το εάν και κατά πόσο ο μαθητής έχει μάθει τις λέξεις αυτές.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν ακόμα τρία είδη ορθογραφίας:
- Η φωνητική ορθογραφία, η οποία αποτελείται από τους ήχους της γλώσσας και οι ήχοι αυτοί δεν αντιστοιχούν μόνο στο αλφάβητο, αλλά σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς των γραμμάτων. Μέσα από τη φωνητική ορθογραφία ο μαθητής αυξάνει την ικανότητά του να αναγνωρίζει τους ήχους, να τους συνδέει με την γραπτή τους μορφή και να τους διαχωρίζει από τους ήχους της μητρικής του γλώσσας. Επιπλέον, βελτιώνει την προφορά του.
- Η φωνητική ορθογραφία κειμένου, η οποία ουσιαστικά αποτελεί επέκταση της απλής φωνητικής ορθογραφίας και μπορεί να εφαρμοστεί μόνον όταν ο μαθητής έχει εξοικειωθεί με τους ήχους της γλώσσας. Με αυτή τη τεχνική, ο μαθητής κατανοεί τον τρόπο που οι ήχοι της γλώσσας αλλάζουν σε έναν συνεχή λόγο.
- Η ορθογραφία κειμένου, κατά την οποία ο μαθητής καλείται να γράψει ένα κείμενο αντί για μεμονωμένες λέξεις. Εκτός από το προφανές όφελος του να μπορεί κανείς να συνδέσει τον ήχο με την γραπτή του απεικόνιση, η ορθογραφία κειμένου αποκαλύπτει τον βαθμό κατανόησης της γλώσσας και τις γραμματικές αδυναμίες του μαθητή.
Μύθος δεύτερος: Η ορθογραφία αφορά μόνο τους μικρούς μαθητές.
Αλήθεια: Επειδή η ορθογραφία συναντάται ως παιδαγωγική πρακτική κυρίως στις πρώτες τάξεις εκμάθησης μιας γλώσσας, έχει επικρατήσει εσφαλμένα η άποψη ότι αφορά μόνο τους μικρούς μαθητές. Για την ακρίβεια, η ορθογραφία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον έμπειρο εκπαιδευτικό που γνωρίζει πώς να το χειριστεί σε κάθε τάξη και ηλικία. Επιλέγοντας το κατάλληλο κείμενο (από άποψη περιεχομένου αλλά και γλωσσικού επιπέδου) και τις δραστηριότητες που θα ακολουθήσουν, ο εκπαιδευτικός μπορεί να μετατρέψει την ορθογραφία σε μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα εξάσκηση της γλώσσας για κάθε μαθητή.
Μύθος τρίτος: Το μόνο όφελος της ορθογραφίας είναι να ελέγξουμε αν ο μαθητής έμαθε αυτά που έπρεπε.
Αλήθεια: Ένας από τους βασικότερους σκοπούς της ορθογραφίας είναι να αποκαλυφθούν οι γλωσσικές αδυναμίες του μαθητή είτε αυτές είναι φωνολογικές είτε γραμματικές. Ωστόσο, τα οφέλη της ορθογραφίας δεν περιορίζονται εδώ. Η ορθογραφία γίνεται συνήθως στην αρχή του μαθήματος για να υπάρχει ησυχία, συγκέντρωση και συνέπεια στην προσέλευση στην τάξη. Μέσα από την ορθογραφία ο μαθητής εκπαιδεύει την βραχυπρόθεσμη μνήμη του, αφού καλείται να κρατήσει στο μυαλό του την λέξη ή την φράση που άκουσε για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να αποφασίσει πως θα την γράψει. Η ορθογραφία είναι μια πρακτική που εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλης της τάξης ταυτόχρονα, όσο μεγάλη κι αν είναι, ενώ η διόρθωση μπορεί να γίνει από τους ίδιους τους μαθητές, βελτιώνοντας έτσι την ικανότητά τους για αυτό-αξιολόγηση και ανεξαρτησία.
